Recensie: Marieke Nijkamp- Als de nacht valt

 

Recensie

Titel: Als de nacht valt

Auteur: Marieke Nijkamp

Uitgeverij: Harper Collins

Genre: Spanning/ Thriller

Uitgave: Maart 2022 




Marieke Nijkamp is auteur en vindt het belangrijk de diversiteit van jongeren te benadrukken. Iedereen mag er zijn, in hoe hij is. Zo ook in dit mooie boek.

Marieke Nijkamp ( 1986) is afgestudeerd in de filosofie en in middeleeuwse geschiedenis. Haar in het Engels geschreven debuutroman This Is Where It Ends behaalde de top 10 van de New York Times-bestsellerlijst in de categorie Young Adult. Plotseling kwam ze overal in het nieuws. Ook in Nederland werd haar debuut, onder de titel 54 minuten, een bestseller.

Wij zijn de laatste. Leah en ik glippen snel de gang in, net op tijd voor de ochtendroutine. Op elke afdeling zitten acht tieners, en de andere zes staan al voor hun kamerdeur, in het felle neonlicht- sommigen zien er slaperig uit, een enkeling lijkt klaarwakker en de rest zit er een beetje tussenin. Gelukkig zijn er nog geen bewakers. 

De inhoud

De jongeren die opgesloten zitten in een afgelegen jeugdinrichting met de ironische naam Hope voelen zich door iedereen in de steek gelaten. Als op een dag ineens alle bewakers verdwenen zijn, besluit een kleine groep van de gelegenheid gebruik te maken en de inrichting te ontvluchten. Maar al snel komen ze erachter dat ze geen kant op kunnen: er waart een levensgevaarlijk virus rond, en niemand mag zijn huis verlaten. Ze zitten vast en zijn aan zichzelf en elkaar overgeleverd.

Terwijl de voorraden snel slinken en het virus ook Hope binnendringt, moeten de jongeren zien te overleven. Dat kan alleen als ze samenwerken, maar kunnen ze elkaar wel vertrouwen?

De elementen

De cover is een ware eyecatcher. het is een donker kaft met een gevallen fiets, 2 verkeerslichten en een bijzondere ondertitel. "De wereld is hen vergeten. Zij hebben alleen elkaar nog". Het heeft zeker mijn aandacht gevat.

Als de nacht valt speelt zich met name af in een afgelegen jeugdinrichting, gelegen op een afgelegen plek aan de rand van het Ozark gebergte. Een zwaar bebost gebied in het zuiden van de Verenigde Staten. Deze instelling heeft de naam HOPE, maar al gauw blijkt deze naam zeer misplaatst. Er heerst een zwaar regime en regels zijn regels. Is er geen straf die je krijgt van de leiding, dan is er wel een leider van een groepje "stoertjes", zoals Hunter die je als groentje graag beetneemt.

Het risico op blauwe plekken is zeer hoog. Mocht je iets willen zeggen dan riskeer je de isoleercel. Hoe bizar klinkt dat? Het is dagelijkse kost voor de groep van ongeveer 30 tienerbewoners van de instelling die Hope heet. Allen hebben ze iets op hun kerfstok. Velen dromen van een beter leven, na de zoveelste misstap of pleeggezin. Of deze dromen zullen uitkomen is nog maar de vraag.

De tieners zijn aan hun lot overgelaten

Of dit allemaal nog niet genoeg is, doet Grace een grote ontdekking. Op een avond loopt ze door de gangen en bedenkt zich "waar is de leiding"? Ze hoort niets, ziet niets. Er zijn geen handhavers in het gebouw aanwezig. De groep is helemaal aan zijn lot overgelaten, zo blijkt. Als er een aantal op onderzoek uit gaan, komen zij van een koude kermis thuis. Zij treffen een roadblock, er is een besmettelijke ziekte en komen terug met 1 tiener minder. Hoe gaat de groep die zeer gehecht is aan dagritmes en stabiliteit dit ervaren? Het lijkt een soort apenrots, een leider springt op en er is een keuze. Ga je mee of blijf je achter?

De jongeren zijn aan elkaar overgeleverd en dit vergt een goede samenwerking. Want het virus is hardnekkig en de voedselvoorraad slinkt snel. 

Een zeer besmettelijk virus gaat rond

In het nieuwste boek van Marieke Nijkamp volgen we 3 jongeren: Logan, Emerson en Grace. In de vertelperspectief van de ik-persoon komen we dichtbij deze personages en wat zij meemaken. En dat is veel, zeker voor zulke jonge mensen. Beschadigd door zaken uit het verleden zitten zij in de jeugdinrichting. Hopende op betere tijden. Hoe schrijnend is het dat er een zeer besmettelijk virus rond gaat in het land. Hoe pijnlijk is het dat zij aan hun lot worden overgelaten. 

Gelukkig maken zij er het beste van. In begin lijkt het alsof ze nergens meer om geven, maar later zijn ze aan elkaar overgeleverd. Samenwerken is de beste keuze. Maar wie is er te vertrouwen? Stap voor stap worden er banden aangegaan. Met name Grace en Emerson maken dan ook een grote ontwikkeling door. Dat duurt best een tijd. Op twee derde van het boek kantelt het verhaal en krijgt het een nieuwe vibe. Nieuwe kansen voor de tieners? 

Voorliefde voor diversiteit onder jongeren

Marieke Nijkamp heeft zich zeker niet verveelt in de coronaperiode. Haar voorliefde voor het beschrijven van de diversiteit van jongeren heeft zij goed gecombineerd met een viruspandemie. Hoe gaan zij hiermee om? Wat doet het met diegenen die zich nergens gehoord voelen? Of door niemand geliefd? 

Conclusie

Het is Marieke Nijkamp opnieuw gelukt om zaken zo levensecht neer te zetten, dat je er als lezer helemaal "in" zit. Wat gebeurt er al 30 jongeren in een jeugdinrichting aan zichzelf worden overgelaten? Beschadigd door hun verleden en getergd door het heden. Wat doet zoiets met hen, terwijl er ook een gevaarlijke ziekte rondgaat. Is er nog hoop voor deze jonge mensen? 

Was haar vorige boek een flinke tegenvaller, dan is dit nu weer goed gemaakt. De plot zit heel goed in elkaar. De personages waren dit keer goed te volgen, de diversiteit als zijnde LBHTI personen zijn dit keer ook goed te begrijpen. Het virus is levensecht. De jongerenproblematiek en onderlinge relaties is echt hard en pijnlijk om te lezen. 

Waardering 4

Originaliteit: 4, een origineel plot en mooi te lezen verhaal. Bijzonder te lezen dat ze in de avond zomaar weg kunnen, uit hun kamer. Spanning: 4, geen bijtende spanning, maar de spanningsboog was goed aanwezig en werd goed opgebouwd. Schrijfstijl: 3,5. In begin vond ik het verhaal verwarrend, met name de zusjes haalde ik door elkaar qua kenmerken. Dit kwam later weer goed. Psychologie: 4. De personages worden goed neergezet en er is verdieping.    

Als de nacht valt is een beklemmend verhaal over jongeren in een tehuis dat Hope heet, maar geen hoop geeft. 

 

Hartelijke groet,

Annette Overvoorde

Reacties

Populaire posts van deze blog

Recensie De Nomade - Anya Niewierra

Boek recensie Rob van Essen - Ik kom hier nog op terug

Simone van der Vlugt- Schilderslief