Recensie Dries Gilliaert- Onzichtbaar Paar

 

Recensie

Titel: Onzichtbaar Paar
Auteur: Dries Gilliaert
Uitgeverij: Ambilicious
Genre: Roman
Uitgave: Oktober 2022

Met dank aan de auteur & uitgeverij Ambilicious voor dit recensie-exemplaar

Onzichtbaar Paar, Ode aan al die mensen die psychisch leiden:

Soms geraak je verstrengeld in je eigen web. Dan is het uitzichtloos. Maar wel de moeite waard om de functie in te schakelen van: Klik je vast, houd moed en wees de heldhaftige strijder van je eigen ikje …

Tussen ochtendmerrie en realiteitswaanzin vertoevend, turend naar het hoopvolle. Waag de sprong voor het onbereikbare. Koestering van zonneklare momenten. Niet jij vindt het licht, maar het licht vindt jou.

Op een geheel eigen manier heeft de schrijver / dichter vele facetten van mentale problemen bij jongeren / jongvolwassenen verwoord en verpakt. Een spectrum dat groter is dan het heelal.

Breed toegankelijke zomerse verhalen met een donker randje. Tussen de verhalen slalommen aanleunende gedichten.

Auteur Dries Gilliaert:

Hij schrijft al een lange tijd. Schrijven houdt hem overeind. Zijn debuut was De tragiek der schreeuw. Zijn autisme blijft de leidraad in zijn leven. In zijn verhalen blijft het autisme als een rode draad terugkomen. In 2013 verscheen Het autistenolifantje. De film The curious case of Benjamin Button inspireerde Dries, voor dat verhaal. Het kind van de storm was boek 3. Met zijn laatste 4e boek Onzichtbaar Paar brengt Dries Gilliaert een ode aan alle mensen met psychisch lijden. "Ook mijn eigen ASS wordt in de verhalen verwerkt", aldus Dries. "De moeilijke momenten in het leven kunnen neerschrijven werkt helend, therapeutisch". Het boek is tevens opgedragen aan zijn beste vriend Gregory Dessin, die begin 2022 overleed. Dries verblijft graag in zijn eigen wereld, waardoor fictie, fantasie en realiteit door elkaar heen duizelen. Dit is ook merkbaar ook in dit boek. 

De elementen

Zag Het kind van de storm er nog uit als een wat dun boekje, dan is dit exemplaar nu een "echt" boek geworden. het heeft body en qua formaat ziet het er erg mooi uit. De cover is kleurrijk en 2 dames zijn zichtbaar. In de verte loopt een persoon alleen. Op eigen wijze loopt hij zijn eigen route, zijn levenspad. 

Met Onzichtbaar paar laat Dries Gilliaert meer van zichzelf zien. Was zijn vorige boekenkind wat klein, geldt dat voor deze zeker niet. In 252 bladzijden zet Dries zijn verhalen en gedichten neer. In een zeer eigen schrijfstijl. Voor de "nieuwe" Dries-lezers kan dit boek op het eerste oog nogal vreemd overkomen. Voor hen raadt ik aan om het nawoord zeker door te nemen en iets meer over de auteur te weten te komen. 

Dries neemt de lezer mee in zijn wonderlijke wereld van zijn ikje. Op geheel eigen wijze schenkt hij aandacht aan diverse mentale problemen bij jongeren. Een eetstoornis, zelfbeschadiging en zelfs sexting gaat hij niet uit de weg, om als thema mee te nemen in zijn schrijfsels. Onzichtbaar Paar bevat verschillende verhalen en ook losse gedichten. 

Het voelde alsof alles om mij heen aan het spelen was tussen treurnis en blijheid. De gong sloeg, de haan kraaide en de klok luidde. Het donderde in mijn hoofd. Ik moest oppassen met mijn denken, mijn chaotisch brein. Dit was nogal moeilijk met die mallemolen van me, De kermis in mijn hoofd. Alles draaide en leek zo onvoorspelbaar. Wat overkwam mij toch allemaal? 

Enkele verhalen zijn geschreven in de 3e persoon, zoals dat van Gloria en Thor. Hij is weggelopen van huis. Gloria zou er alles aan doen om hem weer naar huis te krijgen. Inclusief het sturen van pikante foto's van haarzelf aan een onbekende. Het leeuwendeel heeft de vertelperspectief van de 1e persoon. Dries beschrijft naast de verhalen tevens zijn gedachtes neer. Die zijn wonderlijk en fantasierijk. Door de 1e persoon komt alles heel dichtbij. Het is alsof je even mee mag kijken in het wonderlijke hoofd van Dries zelf.

Conclusie

Wonderlijk Paar is een boek apart. Het geeft een kijkje in de keuken van diegenen met een mentaal probleem. Dries beschrijft het zo dat je even "voelt" hoe dat is. Personages hebben ook "rare" namen, maar dat went al snel .Dat is de signatuur van Dries. Het verhaal van Lobkelot raakte mij enorm. Met een brok in mijn keel las ik verder. Lobkelot zegt namelijk tegen de ik-figuur dat hij hulp nodig heeft. De ik-persoon is eenzaam. "Toch voel ik troost bij de stemmen" zegt hij. Kippenvel.

Holy fretketelpony, holy pingpongsalamoni, holy macaroni,...Het stuift in mijn hersenkamer. Mijn hersentjes slaan op hol...

Waardering 4,5 sterren

Gedurende het lezen wordt je heen en weer geslingerd tussen "mooi" en "gek", maar ook "levensecht". De bundel is niet om in 1 keer uit te lezen. Je moet er kleine hapjes van nemen, want het is nogal wat qua thematiek en inhoudt.   

Dries heeft hiermee laten zien dat hij zeker is gegroeid als auteur. De verhalen zijn bizar, soms gek maar ook levensecht onder een sausje van "Dries Gilliaert" qua eigen taalgebruik. De gedichten laten je even nadenken. Erg mooi gedaan. Soms kippenvel. 

~Onzichtbaar paar is een bundel die je laat nadenken over diegenen met ASS en andere aandoeningen. Erg mooi gedaan!~

PS:
Dries: jouw vriend Gregory zou zeer trots zijn op dit boek. Ik weet het zeker!! 
May he rest in peace.

 

Hartelijke groeten,
Annette / Birdy's Boeken