Dood op kasteel Bremont - M.L. Longworth

 

Recensie

Titel: Dood op kasteel Bremont
Auteur: Mary Lou Longworth
Uitgeverij: Manteau
Genre: Cosy Crime/ Detective
Uitgave: April 2022

Met dank aan: New Book Collective, voor dit exemplaar.

Soms lijkt het alsof de nostalgie weer helemaal terug is. Denk aan Agatha Christie, Murder she wrote, Monsieur Poirot en ook Death in Paradise, Father Brown en Midsomer Murders. Een soort feelgood stories met een moord, een lach en een traan. En een eind-goed-al-goed. Het is vermakelijk, zeker voor in de zomer met een zonnetje en een koude limonade met een parapluutje. Zo ook deze: Dood op kasteel Bremont. Kijk mee.

De inhoud

Als de edelman en documentairemaker Étienne de Brémont de dood vindt na een val uit het raam van het oude, onbewoonde chateau van de familie, gonst het in de stad van de geruchten. Was het een ongeval, een wanhoopsdaad of moord?

Onderzoeksrechter Antoine Verlaque vermoedt boos opzet. Als hij verneemt dat Marine Bonnet als jong meisje de familie Brémont goed heeft gekend, roept hij haar hulp in. Het altijd zo idyllische Aix-en-Provence lijkt opeens te wemelen van de mensen die van de dood van Brémont geprofiteerd kunnen hebben, onder wie playboy en polospeler François – de broer van Étienne – die diep in de schulden zit en zich inlaat met nogal ongure figuren. Wanneer de speurders hun lijst van verdachten aan het inkorten zijn, sterft er weer iemand. Ditmaal is er geen twijfel mogelijk dat het moord betreft.

De auteur

Mary Lou Longworth (geboren in 1967) is Canadese en woonachtig in de Aix-de-Provence. De locatie waar beide speurneuzen Verlaque en Bonnet zich ophouden.

Ze Publiceert over haar stad en wijde omgeving ervan voor Amerikaanse en Britse tijdschriften. Daarnaast doceert ze creatief schrijven. De reeks Provençaalse Mysteries wordt eveneens verfilmd. 

De paarse verrassing

De cover heeft een lila-paarse tint. Een landhuis is zichtbaar. Met veel groene heuvels, bomen en lange rijen aan paarse lavendel. Het totaalplaatje is een beetje standaard voor de tegenwoordige Cosy-crime-structuur.

"Maanlicht valt de zolder binnen, helder genoeg om de papieren te zien waarnaar hij op zoek is. Rechts van hem staat de Louis Vuitton-koffer op de grond. Etienne tilt het gevaarte op een houten ladekist vol door motten aangevreten dekens. Het slot is geforceerd..."

Het begin van het verhaal is best even wennen. De Franse namen, straatnamen en streken komen als een waterval over de lezer heen. De auteur schrijft vloeiend, de zinnen lezen prettig. Door de veelvoud aan Franse namen, termen en beschrijvingen, moeten er wat opstakels worden genomen. Als een en ander wat duidelijker wordt, en ook de uitgebreide details niet meer zo afleiden van het uiteindelijke mysterie, gaat het al veel beter.

Longworth heeft een aanloopje nodig om dan helder en duidelijker over te komen. Tenslotte kom je als lezer eindelijk in de goede vibe terecht. Dat is prettig, want dit zorgt ook meer spanning. En spannend is deze cosy-crime zeker wel. Wel binnen de bandbreedte van dit lichte-moord-genre. 

Hoofdpersonage Verlaque is als onderzoeksrechter een markant persoon. Hij rijdt in een dure auto en is een bepaalde levensstijl gewend. Dit gegeven lift het verhaal.  Zijn nette manieren en beleefdheden passen goed in dit mysterieuze verhaal. Halverwege krijgt het mysterie een twist en lijkt het of een geheel nieuwe groepering die dan op het toneel verschijnt er veel mee te doen heeft. Echter Longworth houdt niet van de easy-way-out en maakt het nog een stapje erger. 

Een verrassend slot maakt alles weer goed, waar in begin aan werd geirriteerd. Deze detective is veel leuker dan je aan het begin verwacht!

Waardering 4 sterren.

Hartelijke groeten,
Annette Overvoorde
Birdy's Boeken