Dries Gilliaert- Het kind van de Storm
Recensie
Titel: Kind van de storm
Auteur: Dries Gilliaert
Uitgeverij: Ambilicious
Genre: Roman
Uitgave: November 2019
Allereerst bedankt, auteur Dries Gilliaert, voor toezenden van dit boek.
Beste lezers,
Hier een boek met een bijzondere cover. Is het een kinderboek? Of zit er veel meer in verscholen..het is een klein boekje, met een groot hart. Kijk je mee?
De auteur
Dries is woonachtig in het Vlaamse Oudenburg. Het schrijversbloed stroomt
reeds lange tijd door zijn aderen. Hij bewandelt graag de weg die wat afwijkt
van de echte wereld. Een door hem gecreërde wereld waarin hij in andere
gedaantes kan kruipen, waar het toegestaan is dit te mogen doen. In zowel het
schrijven als het acteren bewandelt Dries de onbekende paden.
Verhalenderwijs probeert Dries steevast (zijn) autisme te verwerken in
zijn schrijfsels.
Het wonderbaarlijke boek
In de winter van haar leven vertelt de 80-jarige mevrouw Verspecht een wonderlijk, onwaarschijnlijk verhaal.
Een fantasierijk verhaal over 2 bijzondere kinderen Remi en Alice. Zij groeide op met hun fijngevoeligheid en turbulente leven. Mevrouw Verspecht blikt terug in de tijd. Het wordt een fantasierijke tijdreis. Zo heeft Remi, die zich vaak alleen op de wereld voelt, een poppenmaker als vader en Alice komt veel dieren tegen en konijnen met grote oren. Zoals Alice in wonderland ook heeft.
Remi en Alice zijn anders dan de andere kinderen. Zij willen graag dat alles bij het oude blijft en willen nooit volwassen worden.
De elementen
Voordat je het boek leest, kan de cover heel bijzonder en onbekend over komen. Maar als je het boek eenmaal dichtslaat, komt er zeer herkenning. Het is een creatieve cover.
De intro doet mij even slikken. "Ook in dit verhaal werd mijn autisme verweven"
Een overvol brein legen door een verhaal te schrijven wauw, dat is best een bekentenis.
Verschillende tijdlijnen en bijzondere personages
Het boek is in verschillende delen opgebouwd. Deel 1 begint bij Remi, hij is 11 jaar en soms een beetje te volwassen voor zijn leeftijd. In zijn hoofd is het onrustig. Gelukkig niet altijd. Hoe dit komt weet hij niet. Remi vindt veranderingen heel erg moeilijk. Het liefst blijft hij gewoon zoals hij nu is. In hetzelfde huis.
Alice is 4 jaar jonger dan Remi. Als zij 12 jaar is gaan ze verhuizen. Dit is een hele onderneming. Iedereen wordt onrustig.
Mevrouw Verspecht is nu 80 jaar, en vertelt een lang verhaal. Soms ook wel verdrietig.
Fabelachtige schrijfstijl
De schrijfstijl van auteur Dries is even wennen. Het is geen verhaal die je zo uitleest. Sommige zinnen zijn stormachtig en fantasierijk geschreven. Hier herken je mogelijk de auteur in. Gezien zijn proloog. Dries zit er zelf een beetje in verscholen. Je krijgt een kijkje in zijn wonderbaarlijke brein. Sommige alinea's waren duidelijk en sommige helemaal niet. Door het onwerkelijke wat voorbij kwam. De sprongen in de tijd hadden op het eerste oog geen samenhang, maar waren toch belangrijk.
Al lijkt het in begin een bizar verhaal, met weinig samenhang, verderop in het boek komt het beter tot uiting. Er zit veel in verscholen.
Conclusie
Het kind van de storm gaat over Alice en Remi. En mogelijk ook een stukje over Dries. Het zijn beide stormachtige kinderen. Remi is alleen op de wereld, en Alice bevindt zich in wonderland. Zeer fantasierijk en vol verhalen. Zeer creatieve kleine mensen met grootse plannen. Zij bewandelen paden, waar anderen niet kunnen komen.
Dries Gilliaert heeft hiermee een ander boek geschreven, dan je verwacht. Het gaat om kinderlijke onschuld, familiedrama's, geluk en ongeluk. Als je goed leest, gaat het ook een beetje over Dries en zijn autisme. Dat is knap gedaan. Het mooie is, dat als dingen even anders gaan dan gepland, je altijd nog kan dwalen in je fantasierijke verhalen. Zo ben je nooit echt alleen.
Waardering 3,5 sterren.
In begin was het erg onduidelijk. En leest het wat stroef. Waar gaat dit verhaal naar toe, denk je dan. Alsof Paul Biegel en Road Dahl samen door het boek gekropen zijn. Met hun fantasierijke schrijfsels. Het thema autisme zwom met een vlinderslag door het verhaal, dat is even wennen voor de lezer. Het lijken 2 totaal verschillende verhalen. Over de twee kinderen en over mevrouw Verspecht. Eenmaal halverwege krijgt het steeds meer body en kracht. Naar een verrassend einde toe, waar alles duidelijker wordt.
Hartelijke groeten,
Annette Overvoorde
Birdy's Boeken
*Dit is een recensieboek, en beïnvloed mijn eerlijke mening niet over dit boek. Het is hoe ik het boek heb ervaren.
Reacties
Een reactie posten