Elizabeth Musser- Als ik mijn ogen sluit
Recensie
Titel: Als ik mijn ogen sluit
Auteur: Elizabeth Musser
Uitgeverij: Kok
Genre: Christelijke roman
Pagina's: 350 bladzijdes
Gelezen voor uitgeverij Kok, waarvoor dank!
Beste lezers,
Dit mooie boek mocht ik lezen van Uitgeverij Kok: Als ik mijn ogen sluit. Het is een christelijke roman. Nog niet eerder had ik kennis gemaakt met de schrijfsels van Elizabeth Musser. Het is een bijzonder boek, over liefde en verdriet. Maar ook genade & bemoediging speelt een grote rol. Kijk je mee?.
De auteur
Elizabeth
Musser schrijft ‘entertainment with a soul’, zoals ze het zelf zo mooi
omschrijft, vanuit haar tuinhuisje vlak bij Lyon, waar ze woont met haar man
Paul. Een groot deel van het jaar is ze met hem op pad voor de
zendingsorganisatie International Teams om zendelingen pastoraal te begeleiden.
Haar romans, zoals 'Aan de andere kant van de bergen', getuigen van haar liefde
voor mensen die het minder goed hebben dan wij.
"Het is een ode aan vergeving en genade."
Het verhaal op de flaptekst
Jason, het
6-jarige zoontje van Henry en Libby Blough, lijdt aan een ernstig hartdefect en
moet binnenkort zijn vierde operatie ondergaan. Henry werkt bij een drukkerij
en kan al die dure operaties niet van zijn loon betalen. Zonder dat zijn vrouw
het weet, stelt hij zich beschikbaar als huurmoordenaar, net als zijn vader
ooit deed.
Maar hij
faalt. Josephine Bourdillon, de vrouw die hij had moeten vermoorden, is niet
dood, maar ligt in coma. Ondertussen wordt Jase’ toestand kritiek. Wetend dat
hij niet voor de mislukte opdracht betaald zal worden, probeert Henry Josephine
opnieuw te vermoorden, maar haar ziekenhuiskamer wordt goed bewaakt en hij
slaagt er niet in om bij haar te komen. Als hij thuiskomt, wacht zijn vrouw hem
op met goed nieuws: het geld is binnen en Jase kan geopereerd worden. Henry is
opgelucht, maar ook bezorgd. Waarom is hij toch uitbetaald? Wat gebeurt er nu? JE leest het in Als ik mijn ogen sluit.
¶ Daar zat ik over te denken, behoorlijk opgewonden, toen ik
eindelijk de parkeerplaats van ’t ziekenhuis op draaide. Op zo’n lichtbord
knipperde de naam van het ziekenhuis, maar in mijn ogen leek het alsof een
engel een boodschap naar me seinde, en de boodschap was dat Jezus me zou
uitnodigen om bij Hem te komen eten, en mevrouw B. ook. En opeens werd ik
overspoeld door wat ze hoop noemen!¶
De elementen
De cover ziet er prachtig uit. De titel is een regel uit een opwekkingslied. En maakte mij toch benieuwd in relatie met het verhaal. De verhaalperspectief is de ik-vorm. We lezen vanuit Henry, hij is the badguy. Maar heeft zo zijn eigen levensverhaal. Daarnaast lezen we over Paige. De dochter van Josephine. Zij vertelt eigenlijk het hele verhaal, over de schrijfster Josephine Bourdillon. Haar moeder, die nu in coma ligt. Daarnaast lezen we over Josephine, zij vertelt haar eigen levensverhaal. Het is een heel relaas. Soms erg langdradig. Veel stukken over de bijbel en het geloof. Hoofdkarakter Josephine heeft namelijk veel met het geloof, het geeft haar houvast. Zo komt ze door haar donkere periodes heen in haar leven. En dat is best triest om te lezen.
Mijn mening
Als ik mijn ogen sluit is een verhaal over liefde voor elkaar en verdriet om o.a. de mensen die in het ziekenhuis liggen: Josephine en Jase. Twee zo aparte personen, en verhaallijnen die dus zo samen komen. Daarmee is nog niets verklapt van het verdere verloop. Het gaat over genade, bemoediging en vooral om hoop. Dat staat centraal in dit Musser-boek. Het is mooi beschreven, de gebeurtenissen zie je zo voor je gebeuren. Musser kan het met veel gevoel uit de doeken doen en heeft het talent om zelfs Henry te laten groeien in het boek. En dat is heel bijzonder.
Vol vertrouwen begon ik aan het boek. Met kippenvel sloeg ik het dicht.
Als ik mijn ogen sluit is een verhaal over liefde voor elkaar en verdriet om o.a. de mensen die in het ziekenhuis liggen: Josephine en Jase. Twee zo aparte personen, en verhaallijnen die dus zo samen komen. Daarmee is nog niets verklapt van het verdere verloop. Het gaat over genade, bemoediging en vooral om hoop. Dat staat centraal in dit Musser-boek. Het is mooi beschreven, de gebeurtenissen zie je zo voor je gebeuren. Musser kan het met veel gevoel uit de doeken doen en heeft het talent om zelfs Henry te laten groeien in het boek. En dat is heel bijzonder.
Vol vertrouwen begon ik aan het boek. Met kippenvel sloeg ik het dicht.
Waardering
Gewaardeerd op 4 sterren. Het was erg mooi, maar wat langdradig.
Reacties
Een reactie posten