Recensie: Anne van Zwieten- De setarspeler

 Recensie

Titel: De setarspeler

Auteur: Anne van Zwieten

Uitgeverij: Gopher BV

Genre: Roman

Uitgave: November 2021

Met dank aan de auteur, voor dit mooie ebook.






Anne van Swieten is nog niet bekend bij iedereen en dat zou eigenlijk wel moeten. Ze schrijft mooie verhalen waar je zo in kan verdwalen en dat is geen grap. 

De auteur aan het woord

"Ik ben auteur, blogger en columnist. Jarenlang werkte ik als mode-inkoopster voor een keten in Amsterdam. Daarna begon ik mijn eigen winkels, die ik zestien jaar heb gehad. Door de geboorte van onze meervoudig beperkte dochter moest ik mijn werkzame leven herzien en heb ik de passie die ik van kinds af aan al had, serieus opgepakt: schrijven. Zelf hou ik van psychologische romans en spannende verhalen. Boeken met levensechte personages en omschrijving van omgeving alsof je er zelf bij bent, hebben mijn voorkeur. In 2021 komt mijn tweede roman uit: De Setarspeler. Mijn roman Keerpunt kwam eind 2019 uit. "

Je kunt Anne van Zwieten volgen op - de-storyteller.nl.

De Setarspeler

De Koerdische Daijri is een zachtaardige jongeman die vanuit Iran naar Nederland is gevlucht. Het kost hem moeite de heimwee naar zijn geboortedorp los te laten en richting te geven aan zijn leven in Nederland, helemaal als zijn grote liefde Zilan onder verdachte omstandigheden verdwijnt. Daijri verstopt zijn eenzaamheid en wie hij werkelijk is in zijn unieke talent, het maken van een immens houten inlegwerk en troost zichzelf met het bespelen van de setar, een Perzische luit. Lukt het hem om kansen te zien en te benutten? En zal hij Zilan en de vrijheid die hij in Nederland zocht vinden? Dit verhaal dat deels op waarheid berust, speelt zich af in Leiden.

De elementen

De cover is bijzonder, maar het boek zou mij niet opvallen in de boekwinkel. De flaptekst maakt nieuwsgierig. Zeker gezien het thema.

In begin van het boek is het even zoeken. "Hij" zoekt zijn grote liefde Zilan. Zo blijkt. Over wie gaat dit, bedenk ik mij. Later komt zijn naam ook voor. Daijiri vertelt over zijn grote liefde, zijn gemis van zijn land en ook zijn familie. Dat wordt mooi beschreven. Dan wordt duidelijk dat hij al 10 jaar zijn land is ontvlucht. Hier werk vinden of onderdak blijkt niet zo makkelijk.Zo ontstaan 2 verhaallijnen. Het wisselt af naar het nu en naar vroeger. Zo leer je de hoofdfiguur steeds een beetje beter kennen. Ondanks dat mis ik de diepgang. Het is mooi vertelt maar leest toch wat oppervlakkig. 

Het gemis van Teheran

Als ik het boek mag vergelijken met de schrijfstijl van Marjan Kamali, wat ik al snel doe gezien de plek Teheran, vallen mij dingen op. Kamali zorgt dat ik er ook direct ben. In het land, met de geuren, gerechten en gebruiken. Bijna als een film zie ik het gebeuren.  Dat gun ik auteur van Swieten ook. 

Het hoofdthema is zeer actueel. Vluchten en je plek weer vinden. Nu zeker met de vluchtelingen uit een oorlogsgebied. Hoofdkarakter Daijiri moest ook een besluit nemen. Blijven in een streng regime, of kiezen voor geluk elders. Dat geluk vond hij zeker, maar werd hem weer ontnomen. Aardige helpende mensen vond hij, maar sommigen..neem de vrouw van David, gunde hem geen blik waardig. Zo niet eerlijk en bijna gemeen. Gelukkig vond het dochtertje het superleuk om even naar zijn hobby te luisteren: het spelen op de setar. Een prachtig moment. Ook omdat hij dan even dichtbij huis kan zijn, met zijn muziek. De setar geeft hem houvast en kracht om door te gaan. De rode draad van het boek.

Conclusie

Anne van Zwieten schreef hiermee een mooi verhaal. In begin moest ik even zoeken. Over wie gaat dit nu. Op sommige andere momenten miste ik toch meer diepgang en kracht. Neemt niet weg dat het prachtig mooi verhaal is. Zeker nu.

Waardering  4 sterren

Ik heb genoten. Richting einde kreeg het verhaal meer kracht en betekenis.
Mooi!

De setarspeler is een mooi verhaal, over gemis, vluchten en je bestemming vinden.


Hartelijke groeten,
Annette Overvoorde
Birdy's boeken 

(** excuus voor de spelfout, Anne van Zwieten....met een -Z-. 😘).













Reacties

Populaire posts van deze blog

Simone van der Vlugt- Schilderslief

De Camino - Anya Niewierra - De recensie

Thriller Recensie: Loes den Hollander - Geloof mij nooit.