Lieneke Dijkzeul - Dagen van schaamte

- Recensie

Titel: Dagen van Schaamte

Auteur: Lieneke Dijkszeul

Uitgeverij: Ambo Anthos

Uitgave: november 2016

ISBN: 9789026337154   

Gelezen, als BUZZ-boek, voor Hebban-leesclub       

Flaptekst:

Dagen van schaamte’ is de nieuwste thriller van de Nederlandse Henning Mankell: Lieneke Dijkzeul, auteur van ‘De geur van regen’, ‘Wat overblijft’ en ‘Als padden schreeuwen’. ‘Dagen van schaamte’ is een verhaal over onmacht en eenzaamheid, vol psychologische spanning. Pieter Elting is een geslaagd man: glanzende carrière, groot huis, dure auto. Dan slaat het noodlot toe: op klaarlichte dag wordt hij ontvoerd en vervolgens opgesloten in een lege kamer. Hoewel hij ervan overtuigd is dat hij daar nooit eerder is geweest, komt de plek hem toch bekend voor. Maar waarom is hij hier? Zijn ontvoerders geven hem geen verklaring. Integendeel, hij krijgt de opdracht er zelf achter te komen. Als hem ten slotte de schrijnende reden duidelijk wordt, bekent hij schuld, maar alleen om zijn leven te redden. De boeken van Lieneke Dijkzeul werden genomineerd voor diverse prijzen, waaronder de Gouden Strop en de Diamanten Kogel.

{ “Drukdrukdruk. Goddank had hij niet de week vakantie benoemd. Hij sloot af met de vage belofte voor een nieuwe afspraak. Erik-Jan zou het begrijpen, een prima vent, maar zijn alcoholinname begon zijn contacten in de weg te zitten”}

Mijn samenvatting:

Pieter Elting heeft het goed. Hij heeft een topfunctie, is altijd druk, is 49 jaar en was 16 jaar getrouwd met Monica. Maar de tijd dreef hen uit elkaar. Door een dom foutje, pakte Monica haar koffers. Dit was  nu precies 4 maanden geleden. Op sommige dagen mist hij haar aanwezigheid.

Als hij op een mooie dag zijn tuin binnen wandelt, gaat de bel. Hij verwacht eigenlijk niemand, maar doet toch open. Twee mensen in bivakmutsen staan voor de deur. Voor dat hij er erg in heeft, is het helemaal donker en kan hij zich niet bewegen. En vervolgens ligt hij vastgebonden o peen bed. In een kale ruimte ,met een moddergroene muur, en een vreselijk schilderij met bloemen aan de wand.
De ontvoerders praten over “vaste dagindeling, eten brengen en verder n iets. Als hij vraagt hoe het komt dat hij meegenomen is, hoort hij dat hij daar zelf maar op moet komen.

                                                

Het wordt een “psychologisch kat-en-muis-spel”. Hoe het verder afloopt en waarom Pieter is meegenomen? Dat lees je in “Dagen van schaamte”, van Lieneke Dijkzeul.

{ “Hij luisterde. Er was niets wat hij kon doen behalve luisteren, en de concentratie daarop hielp om de hernieuwd ophalende angst te onderdrukken “}

De elementen:

De cover ziet er prachtig uit, het lijkt op stukken kapot glas, in de kleuren blauw en groen. Door het kapotte glas, kan je niet goed zien, wat er achter zit. De titel “Dagen van Schaamte” is een passende keuze, en kan op verschillende items slaan in het boek. Allereerst zijn het de dagen van schaamte van Pieter, die opgesloten zit. Maar al verder lezend heeft het een veel diepere betekenis.

Het verhaal is geschreven in de 3^e persoon. Het verhaal leest heel prettig, soms  wat stroef door wat literaire woorden. Maar dat maakt het boek wel mooi. Je kan het boek in 2 stukken verdelen, het deel van Pieter die wordt vastgehouden, en dan het vervolg.. met meer duidelijkheid over het “waarom”. Daarbij ligt de focus niet meer zo op Pieter zelf. Hij is niet zozeer de echte hoofdpersoon.

De schrijver Lieneke Dijkzeul heeft hiermee een pracht van een verhaal neergezet, waarbij de lezer diep onder de indruk zal zijn, na omslaan van het laatste blad.  Het boek geeft diverse lagen, al denk je dat het maar over Pieter zal gaan. Dat is niet het geval. Het verhaal gaat veel dieper dan dat. Toch wil ik geen spoilers weggeven. Het boek is 1 grote metafoor..  een recent maatschappelijk probleem staat hiermee in de spotlights.

In mooie zinnen, lange literaire passages en treffende metaforen lezen we over Pieter en zijn succesvolle baan. Die zoveel offers moest brengen, weinig tijd gaf voor andere zaken en zo zijn huwelijk zag stranden. En andere zaken, kleine details over het hoofd zag, maar zijn succes ging telkens voor.

Het boek zit vol liefde & verdriet, gemis & dood, teleurstelling en wraakgevoelens. Hierdoor krijgt het verhaal een bijzonder verloop en een plottwist aan het einde.

Recent maatschappelijk thema

We leven in een maatschappij, waarbij alles snel moet en we gaan voor de winst. Doordat topbestuurders & managers natuurlijk het doel voor ogen houden en dus de kleinere zaken en details niet meer kunnen zien, kan er op den duur veel zaken mislopen. Natuurlijk zal dit veel worden ontkend. En zijn er “anderen” de dupe van. Natuurlijk kan en mag dit niet gebeuren.
Zonder verdere spoilers te geven, wordt dit thema verduidelijkt in dit mooie boek. Het geeft een moment van overdenking.  “Dagen van schaamte” geldt eigenlijk voor velen onder ons.

{ “Er bekroop hem een gevoel van vervreemding. Alsof niet hij het was die daar lag, maar een willekeurig lichaam, netjes maar zonder liefde neergelegd. Een dood lichaam misschien, of een dat bezig was te sterven, slachtoffer van een onfortuinlijke gebeurtenis “}

De Auteur:

De schrijfster Lieneke Dijkzeul (Sneek, 7 maart 1950) is een Nederlandse schrijfster van kinderboeken en volwassenenliteratuur.

Na haar jeugd verhuisde ze naar Amsterdam, nabij Schiphol en tegenwoordig woont ze in Culemborg. Ze was actief als beroepskeuzetester voordat ze begon met schrijven na de geboorte van haar dochter 1979. Ze schreef korte verhalen voor de Donald Duck, de Taptoe en de Okki.

In 1990 schreef ze haar eerste jeugdboek, Houd je taai. Daarna schreef ze nog meer boeken, voornamelijk jeugdromans. Het onderwerp in haar boeken is vooral eenzaamheid, naar eigen zeggen "omdat ieder mens hier eens in zijn leven mee in aanraking komt".

Sinds 2006 schrijft ze ook boeken voor volwassenen. In dat jaar verscheen haar debuutthriller De stille zonde, dat zowel door het publiek als in recensies goed werd ontvangen.

2007: uitgegeven literaire thriller Koude lente werd genomineerd voor de Gouden Strop 2008, maar die prijs ging uiteindelijk naar Cel van Charles den Tex.
2014:  verscheen haar nieuwste boek, Als padden schreeuwen, dat net als haar andere thrillers draait om rechercheur Paul Vegter.

"Prachtig boek, echt genoten..gaf een momentje van overdenking"

Mijn waardering:

Dit boek krijgt 4 sterren. Vanwege het maatschappelijk thema.

Originaliteit:4
Spanning: 3

Plot / de clou:5

leesplezier:4
psychologie:4

Einde:4