Nienke Pool- Falco en de gestolen Stympha's
-Recensie
Titel: Falco en de gestolen Stympha'sAuteur: Nienke Pool
Uitgave: september 2016
Uitgeverij: Godijn Publishers
Gelezen voor: Leesclub Hebban
Waar gaat het verhaal over:
{“Vogelmensen zijn eenvoudig en eerlijk, ze offeren zich op voor hun vrienden”}
Falco en zijn
Tycho zijn 16 jaar en al heel lang bevriend. Ze behoren bij het Vogelvolk, (
soms ook wel moerasvolk genoemd) waarbij iedereen zijn eigen vogel heeft, die
Stympha heet. Dit zijn heel bijzondere vogels, ook wel moordvogels
genoemd. Na de Melt Down, de grote ramp
met de kernreactor een jaar geleden, is er chaos ontstaan in het land en geldt
het recht van de sterkste in het land dat Concordia heet. De alkeiden hielden
het land daarna in hun greep, en deden bedreigingen waar nodig. Om het volk
angstig te maken. Zij trekken rovend door het land en stelen de dierbare
Stympha’s van het Vogelvolk.
{"Een Stympha, dat is toch een moordvogel met ijzeren klauwen en een vlijmscherpe snavel warmee hij je oge uitkrast?"
"Ik noem hem vriend"antwoord Falco, "Hoe zal ik jou noemen"? }
"Ik noem hem vriend"antwoord Falco, "Hoe zal ik jou noemen"? }
Falco ziet
dit laatste voor zijn eigen ogen gebeuren. Hij is net terug van een visvangst, en
zit samen met Tycho verscholen op de berg en ziet de president aankomen in zijn
grote luchtschip. Ze zijn nieuwsgierig, maar Falco vertrouwt het niet, dus
blijven ze verscholen en kijken zo het dal in wat er daar allemaal gebeurt. De
president komt samen met een heleboel soldaten, het ziet er dreigend uit.
Uiteindelijk zegt de president, dat zij komen in vrede. En dat de Alkeiden
grondstoffen nodig hebben voor het land. Dat is wel bijzonder, want iedereen
wordt eigenlijk onder schot gehouden. Ondernemende Falco neemt in de tussentijd
een kijkje in het luchtschip en ziet hier iets wat niet klopt. Hij stapt uit
het luchtschip en praat door een luidspreker om zo Vogelmensen toe te spreken.
Hij doet altijd eerst voordat hij nadenkt, ( Dit in tegenstelling tot de
verstandige Tycho, dus de vrienden vullen elkaar goed aan.) want hij roept
meteen “het klopt niet” De president, ontkent.. er ontstaat meteen een grote chaos
en de vogels worden ondertussen meegenomen, het schip in.
{
“Canard denkt: “Kon hij de president wel vertrouwen”.}
De president
vertrekt en Falco krijgt een standje voor zijn gedrag. Om het weer goed te
maken, gaat hij met Tycho op reis. Tijdens zijn zoektocht naar de vogels
beleeft Falco spannende avonturen en ontmoet hij nieuwe vrienden. Zo ontmoet
hij prinses en prinsessen, bijzondere bomen in een bos ( “het lijkt wel of het bos beweegt”), heilige wezens die Malakken
heten en moet hij ook oppassen niet opgepakt te worden door de nare Alkeiden.
Om zo niet zelf in de gevangenis te belanden.
Mijn
mening: mooi debuut & prachtige vertelkunst
De
schrijfster Nienke Pool heeft hiermee een prachtig YA-verhaal neergezet. Van het type High-Fantasy. Ze neemt de lezer mee in een vlot
geschreven en met veel energie en vol spanning geschreven avontuur en vertelt over Falco en zijn
Queeste. De basis van het boek dat verdeelt is in 6 delen, is de al oude mythe van Herakles en zijn
gevecht tegen de Stymphalische Moordvogels uit de Moerassen van het Oosten. Het
is een aaneenstrengeling van avonturen beleven, over goed versus kwaad. Het is het recht
van de sterkste, maar het goede heeft toch de boventoon.
{
“Een merkwaardig volkje zijn jullie. Moedig en betrouwbaar”.}
Falco en de
gestolen Stympha’s is een verhaal over vriendschap, moed en het ontdekken van
nieuwe werelden. Tijdens het lezen proef je de liefde van sage’s en
vertellingen van de schrijfster. Want het verhaal is licht gebaseerd
op de sage van Herakles, maar vervolgens komt de Sage van de eekhoorn en de
slang voorbij, de sage van de witte leeuw en de sage van het houten hart.
Daar ben ik
even ingedoken om dit beter te snappen. En hier aanvullend een stukje over
geplaatst, onderaan deze recensie.
En ik vond het
verhaal werkelijk prachtig. Het begon al bij het zien van het kaft, kleurrijk.
Een mooi voorwoord en een snelle energieke schrijfstijl in hoofdstuk 1.
Superfijn dat er een kaartje is bijgestoken, om even te zien, waar we zitten in
het verhaal. Het is zeker geen zoetsappig fantasy-sprookje, want het
Alkeidenvolk heeft er totaal geen moeite mee, om iemand met de taser neer te
halen. Het is daarom ook wel een moordlustig verhaal: de moordvogels, het
dreigende Alkeidenvolk en het bewegende bos. Maar met de komst van de heilige
Mallakken is het weer op evenwicht. Een groen soort Zen-achtig wezen geeft er
een mooie draai aan en helpt Falco.
Het is een
prachtboek, geschreven voor youngsters 13+,maar jong en oud zal hier zeker van
genieten. Voor een ieder die houd van spanning, sensatie en snelle acties,
fantasy en toch ook iets van het “nu”…( kerncentrales, smeltende ijstoppen, veranderende
wereld, geweld en macht.)..die houdt van even wegdromen over mooie vogels.. die
als je even niet oplet.. je ergste vijand zijn ogen snel doen laten verdwijnen.
Als je daarvan allemaal van houdt, dan is dit je boek!
De
elementen:
De cover laat prachtige kleurrijke vogels
zien, wel in hun rustige stemming begrijp ik nu, want wordt de stemming grimmiger, dan veranderen zij
in nare moordvogels, die zomaar je ogen uitsteken om snel op te eten. De titel is simpel, maar duidelijk en geeft
een korte weergave van het spannende boek, met wel 400 bladzijde.
Het verhaal wordt vanuit meerdere perspectieven
geschreven. Vanuit de 3e persoon, dan weer van uit “ik”. Het verhaal
wordt afgewisseld met lange dialoogstukken en wordt vlot verteld. Je moet er
wel goed bijblijven, want even het boek naast je neerleggen is er niet bij.
Door middel van verhalen uit het
verleden wordt duidelijk wat er gebeurde met het land tijdens de brand in
het Witte Huis en wat er daarna gebeurde met het land. Vervolgens lezen we wat
zich afspeelde een jaar geleden, toen de kerncentraleramp ( Melt Down) zich
voltrok. Het was een nare periode die zich afspeelde voor het Vogelvolk.
Een van de belangrijkste
elementen vind ik de vertellingen van de diverse sage’s. Het geeft het boek net dat extraatje waar het om vraagt.
De thema’s uit dit boek : Vriendschap & vertrouwen lopen als een rode draad door het boek. Falco en Tycho moeten elkaar vertrouwen, zeker gezien de zoektocht ..en sommige personen die ze tegenkomen, moeten ze ook vertrouwen. Alleen is de vraag dan “zijn ze wel te vertrouwen”. Want samen moeten ze er uit zien te komen.. om acties op touw te zetten.. en zo de vogels en het land te bevrijden.
> Verder
nog: vriendschap en liefde, zelfs liefde voor de vogels, macht en onderdrukking
spelen een rol in het boek. Tenslotte
ook onrecht en frustratie.. lees ik eruit...daardoor gaat Falco achter de gestolen
vogels aan
De hoofdpersonen/ personages worden goed uitgewerkt, alleen qua
emotie is het (soms) wat vlakjes. Hoofdpersonen Falco en vriend Tycho
ontwikkelen zich goed. Als vrienden van het Moerasvolk, gaan zij op zoek naar
de in beslag genomen moordvogels. Falco
leert van zijn vriend Tycho, eerst na te denken, voordat je in actie komt. Door
schade en schande wordt men wijs is de spreuk, en dat geldt zeker voor Falco.
Hij is een dynamische energieke hoofdpersoon, zoon van Canard de Wijze, en is een
doorzetter pur sang. Alleen het “wijze” en het “inzicht” krijgt Falco wat later
mee. Tycho legt zich nu al bijna neer in de rol van “knecht” van Falco, die
ooit zijn vader zal opvolgen als leider van het volk. Falco zegt dan “nee, zo bedoelde ik het niet, je bent mijn
vriend”.
Ze
ontwikkelen zich tot echte vrienden, vrienden die je kan vertrouwen door dik en
dun.
Nienke Pool ( geboren in 1968) is een geboren
Drentse. Ze studeert tot tweemaal toe geschiedenis en begint drie jaar geleden
met het schrijven van korte verhalen, die in verschillende jaarboeken,
verhalenbundels en literaire magazines in België, VS en in Polen te lezen zijn.
Haar verhaal over het Oude Egypte, ‘En met de regen kwam de wind’, wordt in
2015 een Vlaams Filmpje en is daarmee op alle basisscholen in Vlaanderen te
lezen. Onlangs zet ze haar eindscriptie over de Martelaressen van de
Vroegchristelijke kerk om in Fantastisch proza.
Nienke Pool begon met schrijven nadat zij op 10 cm hoge hakken weinig flatteus
een trap af gleed. Zittend op een stoel liet ze haar fantasie de vrije loop.
Sindsdien zijn er ruim zestig van haar korte verhalen, columns en artikelen
geplaatst in verhalenbundels, literaire magazines en jaarboeken. Haar korte
verhalen wonnen verschillende prijzen en hebben hun weg naar België, Polen en
de VS gevonden.
Wat
zijn Stympha’s?
Als
aanvullend stuk, wil ik graag ingaan op deze Stympha-vogels. Want de materie
maakte me wel nieuwsgierig. Bij deze!
De stympha’s / stymphaliden zijn een mythologisch fabelras. Ze lijken qua grootte en vorm op kraanvogels, maar het zijn mensenetende monsters met een koperen bek en klauwen. Ze kunnen pantsers doorboren en hun koperen veren afschieten als pijlen.
De stympha’s / stymphaliden zijn een mythologisch fabelras. Ze lijken qua grootte en vorm op kraanvogels, maar het zijn mensenetende monsters met een koperen bek en klauwen. Ze kunnen pantsers doorboren en hun koperen veren afschieten als pijlen.
Deze vogels zijn genoemd naar de donkere moerassen van
Stymphalus in Arcadië, waar ze ooit geleefd zouden hebben. Ze
terroriseerden boerderijen en dorpen, doodden mensen en dieren en vergiftigden
het land met hun uitwerpselen. In de tempel in Stymphalus vindt men nog
afbeeldingen van de vogels.
Het was één van Hercules' taken om het land van de
stymphaliden te bevrijden. De hydra van Lerna en andere monsters had hij al
gedood, maar hij had niet genoeg pijlen over voor al deze vogels. Toen kwam de
godin Athene tot hem en gaf hem een paar bronzen ratels. Hij beklom de hoogste
piek boven het moeras en schudde de ratels. De zwerm stymphaliden stoof de
lucht in en keerde nooit terug.
Enkele stymphaliden vlogen naar het eiland van de
oorlogsgod Ares, waar Jason en de Argonauten hen troffen op hun zoektocht naar
het Gulden Vlies. Ze sloegen met hun zwaarden op hun schilden om de vogels te
verjagen, die hun koperen pijlen op de mannen afvuurden.
Andere verjaagde stymphaliden vlogen naar de Arabische
woestijn, waar ze nog zouden leven.
(Bron: Wikipedia).
Waardering
Het boek
krijgt van mij 4 sterren.. met een plusje!
Want echt genoten, het is een echte aanrader.
Originaliteit:
5
Verhaallijn:
4
Plot: 4
Leesvreugde:
4
Einde:4
Reacties
Een reactie posten