Jet van Vuuren- Misstap
Recensie
Titel: Misstap
Auteur: Jet van Vuuren
Uitgeverij: Karakter Uitgevers
Genre: literaire thriller
pagina's: 320 bladzijdes
Uitgave: november 2017
--Jet van Vuuren is een auteur met veel flair en gevoel voor detail.
Dit boek met zijn siddderende spanning is haar tiende
en beste thriller tot nu toe.--
en beste thriller tot nu toe.--
Beste lezers,
Op 15 november was er de boekpresentatie van de 10e thriller van Jet van Vuuren: Misstap. Met groot enthousiasme begon ik met lezen. De cover glom als nooit te voren, de letters van de auteur waren gedrukt in glimmend oranje. Kortgesloten het is een prachtig exemplaar.
Jet van Vuuren (28-12-1956) die eigenlijk Hennie de Groot heet, publiceerde in 2011 haar eerste thriller genaamd Zomerdruk. Kenmerkend voor haar thrillers,
zijn de hoofdpersonen die veelal vrouwen zijn, waar een steekje aan los zit. Zo ook in deze mooie psychologische tiende thriller. In de boeken van Jet zijn er veelal vrouwen aanwezig met een "twisted mind". Zo ook hier.
Het verhaal:
Britt van Dijk, eind in de dertig, is als detective een echte speurneus. Na een dramatisch ongeval, van haar dierbaren, verhuist ze vanuit Limburg, Vaals om precies te zijn, naar Den Haag. Haar vriendin Anja woont daar. Ze kent haar van de politieacademie en Anja is haar grote steun en toeverlaat na het ongeval.
Agnes en Harry zijn door een flinke gelukstreffer verhuist van de Schilderswijk naar Benoordenhout. Ze leven nu op stand. Agnes heeft haar schoonheidssalon aan huis. En Harry werkt op een crematorium. Als Agnes op een middag in het Haagse bos wandelt met haar hondje, gaat hondje Teddy wel erg tekeer. Als ze gaat kijken wat er in de aarde zit, die Teddy heeft om uitgegraven, schrikt ze nogal..daar ligt een mensenhand.
Van wie is deze hand? En heeft het iets te maken met de Duinmoorden die de stad Den Haag, verhit door een heuse hittegolf, in zijn greep houdt?
Je leest het in "Misstap".
De elementen: veel personages en leuke muziek
De cover ziet er prachtig en spannend uit. In mooie gouden letters siert de naam van de auteur op de voorkant. De titel "Misstap" verklaart het onderwerp in een notendop. De verhaalperspectief is 3e persoon. Al zijn Agnes en Harry de hoofdrolspelers, lezen we het verhaal vanuit verschillende personen. Binnen een paar pagina's lezen we over 8 karakters. Dus je moet er wel bijblijven om het te volgen, zeker in het begin. Het verhaal deed mij denken aan de boeken van Emilie Schepp, met die vele personages en dan die handen. En dat is een groot compliment!
De leesstijl is prettig. Het verhaal is goed te volgen en switcht regelmatig naar een ander personage. Dat betekent niet meer dan gewoon doorlezen en niet te vaak het boek neerleggen. In het boek is muziek ook een element. Zo komt de Golden Earring een aantal keer voorbij wat een extra tintje geeft.
Conclusie:
In Misstap lezen we over Agnes en Harry, en 2 andere buren in dezelfde straat. Allemaal hebben zij eigenaardige zaken. Met name de mannen tonen wat afwezig gedrag en het lijkt erop dat ze er allen een andere agenda er op nahouden. Wetende dat Jet van Vuuren vaak schrijft over "verknipte vrouwen" zat ik halverwege toch echt met een groot vraagteken. Dit was een grote Misstap, op het verkeerde been gezet als lezer heet dat. Voor Anja en Britt ligt er de taak om deze bijzondere heren goed in de gaten te houden, gezien er jonge vrouwen zijn vermoord. En zij gevonden worden, zonder handen. Er moet gezocht worden naar een psychopathische moordenaar. Na wat aanwijzingen wordt Britt getriggerd door deze politiezaak en besluit rechercheur Anja te gaan helpen.
Jet van Vuuren heeft hiermee een machtig mooi verhaal neergezet. Er is veel tijd en aandacht aan besteed aan personages en details. Alles klopt aan het boek. Gelijk bij aanvang van "Misstap" worden alle karakters zo de bühne op gestuurd. In een oogopslag lezen we over 3 buren met hun partners, en daarbij komen rechercheur Anja en Britt. Ieder heeft zo zijn eigen verhaal en dat wordt goed uitgediept. De spanning loopt hoog op. De lezer wordt direct meegenomen in een meeslepend kat en muisspel, waar niet alles is zoals het lijkt. Nogmaals het verhaal deed mij denken aan Post Mortem, van Emilie Schepp, wat een prachtig boek is. Voor mij is daarom Jet de Nederlandse Emilie. Zij is een auteur die stijgt naar grote hoogte.
Jet van Vuuren is een auteur met veel flair en gevoel voor detail. De spanning is werkelijk om te snijden. Dit boek is haar tiende en beste thriller tot nu toe.
"Alles van je buren te weten maakt niet gelukkig"
Het verhaal:
Britt van Dijk, eind in de dertig, is als detective een echte speurneus. Na een dramatisch ongeval, van haar dierbaren, verhuist ze vanuit Limburg, Vaals om precies te zijn, naar Den Haag. Haar vriendin Anja woont daar. Ze kent haar van de politieacademie en Anja is haar grote steun en toeverlaat na het ongeval.
Agnes en Harry zijn door een flinke gelukstreffer verhuist van de Schilderswijk naar Benoordenhout. Ze leven nu op stand. Agnes heeft haar schoonheidssalon aan huis. En Harry werkt op een crematorium. Als Agnes op een middag in het Haagse bos wandelt met haar hondje, gaat hondje Teddy wel erg tekeer. Als ze gaat kijken wat er in de aarde zit, die Teddy heeft om uitgegraven, schrikt ze nogal..daar ligt een mensenhand.
Van wie is deze hand? En heeft het iets te maken met de Duinmoorden die de stad Den Haag, verhit door een heuse hittegolf, in zijn greep houdt?
Je leest het in "Misstap".
De elementen: veel personages en leuke muziek
De cover ziet er prachtig en spannend uit. In mooie gouden letters siert de naam van de auteur op de voorkant. De titel "Misstap" verklaart het onderwerp in een notendop. De verhaalperspectief is 3e persoon. Al zijn Agnes en Harry de hoofdrolspelers, lezen we het verhaal vanuit verschillende personen. Binnen een paar pagina's lezen we over 8 karakters. Dus je moet er wel bijblijven om het te volgen, zeker in het begin. Het verhaal deed mij denken aan de boeken van Emilie Schepp, met die vele personages en dan die handen. En dat is een groot compliment!
De leesstijl is prettig. Het verhaal is goed te volgen en switcht regelmatig naar een ander personage. Dat betekent niet meer dan gewoon doorlezen en niet te vaak het boek neerleggen. In het boek is muziek ook een element. Zo komt de Golden Earring een aantal keer voorbij wat een extra tintje geeft.
Conclusie:
In Misstap lezen we over Agnes en Harry, en 2 andere buren in dezelfde straat. Allemaal hebben zij eigenaardige zaken. Met name de mannen tonen wat afwezig gedrag en het lijkt erop dat ze er allen een andere agenda er op nahouden. Wetende dat Jet van Vuuren vaak schrijft over "verknipte vrouwen" zat ik halverwege toch echt met een groot vraagteken. Dit was een grote Misstap, op het verkeerde been gezet als lezer heet dat. Voor Anja en Britt ligt er de taak om deze bijzondere heren goed in de gaten te houden, gezien er jonge vrouwen zijn vermoord. En zij gevonden worden, zonder handen. Er moet gezocht worden naar een psychopathische moordenaar. Na wat aanwijzingen wordt Britt getriggerd door deze politiezaak en besluit rechercheur Anja te gaan helpen.
Jet van Vuuren heeft hiermee een machtig mooi verhaal neergezet. Er is veel tijd en aandacht aan besteed aan personages en details. Alles klopt aan het boek. Gelijk bij aanvang van "Misstap" worden alle karakters zo de bühne op gestuurd. In een oogopslag lezen we over 3 buren met hun partners, en daarbij komen rechercheur Anja en Britt. Ieder heeft zo zijn eigen verhaal en dat wordt goed uitgediept. De spanning loopt hoog op. De lezer wordt direct meegenomen in een meeslepend kat en muisspel, waar niet alles is zoals het lijkt. Nogmaals het verhaal deed mij denken aan Post Mortem, van Emilie Schepp, wat een prachtig boek is. Voor mij is daarom Jet de Nederlandse Emilie. Zij is een auteur die stijgt naar grote hoogte.
Jet van Vuuren is een auteur met veel flair en gevoel voor detail. De spanning is werkelijk om te snijden. Dit boek is haar tiende en beste thriller tot nu toe.
Ontzettend genoten & gewaardeerd op: 5 Birdy-sterren met een plusje!
Reacties
Een reactie posten