Recensie: Moordende hitte- Sophie Wester

 
Recensie

Titel: Moordende hitte
Auteur: Sophie Wester
Uitgeverij: De Crime Compagnie
Genre: Spanning/ Thriller
Uitgave: Augustus 2022

Met dank aan uitgeverij De Crime Compagnie





Flaptekst:

In een rustige buitenwijk van een klein stadje heeft iedereen zo zijn eigen problemen. De komst van een nieuwe buurvrouw zet de verhoudingen in het ogenschijnlijk vredige hofje op scherp. Wanneer de temperatuur blijft stijgen en de hitte ondraaglijk wordt, komen de zorgvuldig bewaarde geheimen van Karin, Katja en Annejet aan het licht en loopt alles gruwelijk uit de hand.

*****

“Voor dappere vriendinnen die eerlijk zijn, ook als dat lastig is. “

 

De auteur

Sophie Wester stelt zich voor:

Wij zijn Sophie Fraza en Ester Ankoné en samen vormen wij het auteursduo Sophie Wester. Onze missie is om spannende verhalen te schrijven waarin de lezer zich kan verliezen. Want wat is er nou heerlijker dan de wereld om je heen voor even te vergeten. Voor meer info over ons of onze boeken, volg ons op Instagram en Facebook of ga naar de site: https://crimecompagnie.nl/auteurs/sophie-wester/

De elementen

De cover is oranje, geel en warm van tint. Een oranje bloem is in beeld. Als een gele bol schijnt daar de zon. De warmte komt er vanaf. De titel is zeer passend gekozen: Moordende Hitte. De onder titel triggert al: Kleine leugens, grote geheimen en een dodelijke afloop.

Auteur Sophie Wester bestaat uit een dames duo. Hoe apart is dat. Met dit debuut verschijnen zij op de vrouwenthriller-wereld. Want dat is het gewoon: een echte vrouwenthriller. Met 3 dames in de hoofdrol en vooral veel zengende hitte.

De schrijfstijl is prettig. De zinnen zijn niet al te moeilijk qua tekstkeuze en je valt zo het verhaal in bij de proloog. Een bijtend stuk zorgt ervoor dat je als lezer gelijk wakker op je stoel zit. Een verlaten huis, twee meiden gaan op onderzoek, spookachtig witte lakens en dan die gil. En dat zwarte gat. Alleen dat stukje geeft al het Arlidge-gevoel. Alleen die is heftig en van korte duur.

De groene wereld van Karin, Katje en Annejet

Vervolgens komen we in de wereld van Karin, Katja en Annejet terecht. Door de wisselperspectief lezen we over dit trio, met elke zo hun eigenaardigheden. Deze drie dames wonen met hun huisgenoten bij elkaar in ’t Netelhof. Een hofje met een rij met even en oneven nummers, volgens de gegeven plattegrond. In totaal gaat het verhaal om 11 bewoners van dit straatje. De plattegrond is daarom wel handig om zo terug te kijken wie bij wie hoort. Katja is er het laatst bij gekomen.   

De gemeente heeft een stukje land beschikbaar gesteld voor een moestuin, of zoals ze het zelf noemen een “belevingstuin” voor de buurt. De bewoners van het hofje hebben het er erg druk mee. De taken moeten verdeeld en er is flink werk aan de winkel. Zal dit project hen echt samen brengen?  

De hitte gaat van broeien naar branden

Na deel 1 wat “Broeien” heet, komen we op pagina 103 terecht in deel 2. “Branden”. De hitte wordt erger, de spanning stijgt tot brandende hoogte en ook in de omstandigheden onderling gaan gaten “branden”. Al komt het verhaal in een kleine versnelling terecht richting moordachtig einde, toch mag het wat meer “bite” hebben. Het einde heeft wat weg van een cosy crime. Een luchtig moordmysterie. 

Conclusie

Deze vrouwenthriller van schrijversduo Sophie Wester is zeer geslaagd te noemen. Het heeft alle elementen voor een spannend verhaal. Een superfijn en luchtig moordmysterie. Het proloog geeft de lezer een echt Arlidge-gevoel. Dan zakt de spanning en lezen we in een fijne schrijfstijl over het hofje met hun inwoners. De moestuin, die “belevingstuin” heet. En tenslotte de zengende hitte en wat dit allemaal kan veroorzaken.

Waardering  4 sterren

Een heerlijk moordmysterie voor in de zomerse hitte. Met een koel drankje, ijs en een parapluutje. Pas wel goed op, voor een tuinfeest met je buren. Voor je het weet raakt er iemand zomaar vermist.


Hartelijke groeten,

Annette Overvoorde
Birdy's Boeken

Reacties

Populaire posts van deze blog

Recensie De Nomade - Anya Niewierra

Boek recensie Rob van Essen - Ik kom hier nog op terug

Simone van der Vlugt- Schilderslief