Birdy's Boeken

Het achtste leven (voor Brilka) - ervaringen in de leesclub  Met de Hebban leesclub, lezen we het boek in een grote groep van 80 lezers, en krijgen we elke week een hoofdstuk in pdf. het boek ziet er prachtig uit, eerst vond ik de cover niet zo charmant, maar al lezende..( zeg ik dat goed?)..begrijp ik de zaken op de cover zeker wel.  Inhoud van het boek: Een monumentaal, Tolstojesk familie-epos dat zes generaties omspant tussen 1900 en nu. Acht levens van één Georgische familie, beginnend in een kleine stad tussen Georgië en Azerbaidzjan, waar een getalenteerde chocolatier zijn dochters grootbrengt en en passant een recept bedenkt voor een verrukkelijke chocoladedrank met gevaarlijke krachten. Het brengt hem rijkdom en aanzien, maar dat betekent in die tijd ook al spoedig een gevaar. Nitsa is de achterkleindochter van Stasia, een van de dochters van de chocolatier. Zij woont in Berlijn en vertelt op meeslepende wijze, maar ook met veel ironie en humor, de dramatisch

Gayle Forman - Laat me gaan  releasedatum: 12 oktober 2016 Uitgever: The House Of Books Intro Maribeth denkt dat ze superwoman is. Als hardwerkende New Yorkse moeder van een vierjarige tweeling beseft ze niet eens dat ze een hartaanval heeft gehad. Na een dubbele bypassoperatie wordt ze ontslagen uit het ziekenhuis onder voorwaarde om thuis te herstellen. Dat blijkt onmogelijk. Zelfs haar moeder die tijdelijk komt 'helpen' vindt haar egoïstisch. Ten einde raad pakt Maribeth een koffer en vertrekt, zonder haar man Jason te laten weten waar ze naartoe gaat. Mijn mening: Het boek is met plezier gelezen. In vlotte en makkelijk te lezen zinnen, en met de nodige humor, wordt het verhaal vertelt van Maribeth. Mogelijk herkenbaar voor veel werkende moeders met kinderen (op de basisschool). Als werkende moeder is het druk, erg druk, je bent niet alleen moeder, maar ook oppas, taxi naar de clubjes, moeder voor partijtjes, taarten bakken, etentjes geven, bood

-Recensie Titel: Falco en de gestolen Stympha's Auteur: Nienke Pool Uitgave: september 2016 Uitgeverij: Godijn Publishers Gelezen voor: Leesclub Hebban Waar gaat het verhaal over: {“Vogelmensen zijn eenvoudig en eerlijk, ze offeren zich op voor hun vrienden”} Falco en zijn Tycho zijn 16 jaar en al heel lang bevriend. Ze behoren bij het Vogelvolk, ( soms ook wel moerasvolk genoemd) waarbij iedereen zijn eigen vogel heeft, die Stympha heet. Dit zijn heel bijzondere vogels, ook wel moordvogels genoemd.  Na de Melt Down, de grote ramp met de kernreactor een jaar geleden, is er chaos ontstaan in het land en geldt het recht van de sterkste in het land dat Concordia heet. De alkeiden hielden het land daarna in hun greep, en deden bedreigingen waar nodig. Om het volk angstig te maken. Zij trekken rovend door het land en stelen de dierbare Stympha’s van het Vogelvolk. {"Een Stympha, dat is toch een moordvogel met ijzeren klauwen en een vlijmscherpe snave

Het achtste leven ( voor Brilka) - Nino Haratischwili >nu aan het lezen in een grote leesclub voor Hebban. Maar liefst tachtig lezers wagen zich aan deze geweldige roman..prachtig! < Verschijnt in januari 2017  Oorspronkelijke titel: Das achte Leben (für Brilka) aantal bladzijde: 1400 Inhoud: Een monumentaal, Tolstojesk familie-epos dat zes generaties omspant tussen 1900 en nu. Acht levens van één Georgische familie, beginnend in een kleine stad tussen Georgië en Azerbaidzjan, waar een getalenteerde chocolatier zijn dochters grootbrengt en en passant een recept bedenkt voor een verrukkelijke chocoladedrank met gevaarlijke krachten. Het brengt hem rijkdom en aanzien, maar dat betekent in die tijd ook al spoedig een gevaar. Niza is de achterkleindochter van Stasia, een van de dochters van de chocolatier. Zij woont in Berlijn en vertelt op meeslepende wijze, maar ook met veel ironie en humor, de dramatische geschiedenis van haar familie en die v

Recensie:  Titel: Kwijt Auteur: Anja Feliers Uitgeverij: Lannoo Genre: Thriller Uitgave: Oktober 2016 Kwijt: een boek vol spanning en raadselachtige gebeurtenissen! Annette Overvoorde,  Birdy's Boeken Beste lezers, Via een mooie actie van uitgeverij Lannoo, ben ik uitgekozen als 1 van de recensenten voor "Kwijt". Wat prachtig toch en ik doe het graag. Kijk je mee? Het verhaal over Sylvie Sylvie is een bekend persoon van de Belgische radio. Sylvie M heet ze, en iedereen kent haar. Haar dochtertje wordt ‘s -nachts belaagd door angstige momenten. Ze zegt dat oma bij haar op bezoek komt en dat vind ze eigenlijk wel leuk. Maar toch vind ze het 's-nachts maar eng. Want wie is er daar dan ook in haar kamertje? Sylvie denkt daar het mijne van. Haar moeder is meer dan 20 jaar overleden en het lijkt erop dat haar dochter Josje het zich allemaal inbeeldt. { Ergens in huis weerklonk opnieuw een klaaglijk gejammer. ‘Mama’, hoorde ze. ‘Mama, help me.’}

Recensie Titel: Wachten op Bojangles Auteur: Olivier Bourdeaut Uitgeverij Wereldbibliotheek Uitgave: 2016 Gelezen voor : Uitgeverij { Sommige mensen worden nooit gek. …Wat een stomvervelend leven moeten zij  leiden..   ~Charles Bukowski }. Samenvatting: Ze leven als in een elfensprookje: een jongen met zijn ouders in een gigantisch Parijs appartement. Feesten, diners, muziek, en rare huisdieren zoals de loslopende kraanvogel horen erbij en ze  leven alsof de buitenwereld niet bestaat. Naar school gaan, had voor de jongen geen zin meer, dus kreeg hij thuis onderwijs van zijn ouders. De motor van dit sprookjesleven is zijn moeder, voor wie het gekste nog niet gek genoeg is. En zijn vader zorgt ervoor dat alles wat zij bedenkt werkelijkheid wordt. Hij is helemaal in de ban van haar liefde. En zorgt ervoor dat alles op rolletjes loopt. Het gezin danst graag op ‘Mr. Bojangles’ van Nina Simone, een lied dat voor het jongetje precies is als zijn moeder,

Boekentip:  Flaptekst: Europa staat in brand, maar onverschillig bestellen we nog een glas. Verdedigen we onze vrijheden, of verdedigen we onze leegte? Terreur is niet blind, sterker nog, hij heeft het gemunt op onze westerse verworvenheden. Europa beeft en siddert, voelt zich door een reveille van godsdienstfanatisme plotsklaps teruggeworpen naar een era die het definitief verlaten dacht te hebben. Dimitri Verhulst schreef er een roman over: Spoo Pee Doo. Hebben we onze monsters zelf gevoed? De urgentie aan antwoorden en oplossingen kan niet worden ingelost. Maar, in alle machteloosheid misschien, we kunnen de aanslagen van gruwel beantwoorden met aanslagen van schoonheid, aanslagen van literatuur. De inkt moet vloeien, omdat ook hem de droogte dreigt te worden opgelegd. Over de botsing tussen godsdienstfanatisme en vrijheden, van wat dan ook.