Gedraag je -Lois Blommestein- De recensie

Recensie

Titel: Gedraag je
Auteur: Lois Rommestein
Uitgeverij: Brave New Books
Genre: Roman
Uitgave: Maart 2021
Gelezen op: 27 juni 2021

Met dank aan de auteur, voor dit mooie boek met handtekening.




Dit boek las ik in dezelfde week als De stier en Meisje 4.1.8. met zeer heftige thema's als misbruik, mishandeling of erger. Bij "Gedraag je" dacht ik aan een mildere versie. Maar niets is minder waar, want het thema is  -een serieverkrachter- en al bij de proloog komt deze bijna bij jou als lezer zo maar naar binnen. 

Heftig thema dat zo bij je binnen komt

Gezien de heftigheid van dit soort verhalen, al dan niet waargebeurd, vind ik een kleine waarschuwing dan wel op zijn plaats. Of de achterflap of aan de binnenkant. net als bij een heftige film, waarbij dit staat aangegeven. Een kleine tip, die zeer nuttig kan zijn.

"Bij de les blijven, Alexandra." Hij slaat me in het gezicht als ik niet reageer, pakt me aan mijn haar en trekt me overeind. Hij duwt me tegen de muur en omklemt mijn gezicht met zijn handen. Ik kan niet bewegen, ook al zou ik dat willen. 

Dit boek is geschreven uit naam van alle slachtoffers van seksueel geweld. De meeste schamen zich en zwijgen. Daarom komt het vaak niet tot een aangifte, wat erg jammer is. 

Het verhaal van Alexandra. 

Dit verhaal gaat met name over Alexandra Braza, een studente van 23 jaar. Vanaf haar 18e jaar woont ze al op zichzelf in een studentenwoning. Zo kan ze haar dag zelf indelen. Het geeft haar meer vrijheid. Ze gaat graag uit met vrienden. Een nieuwsbericht over de Amsterdamse serieverkrachter zorgt voor een lachmomentje. Het weerhoudt haar niet om niet meer uit te gaan. Helaas krijgt hij Alex ook in zijn klauwen. Voor inspecteurs Demi en Luuk breekt een spannende tijd aan. Krijgen ze de dader te pakken?

De elementen

Om de cover te begrijpen moest ik even goed kijken. Een wit shirt, een schouder en een grote hand. Het zou een omhelzing kunnen zijn. De titel doet anders vermoeden. De cover zou ik niet direct oppakken in mijn boekwinkel. De flaptekst vind ik teveel weggeven van het verhaal. Dat is jammer. Het lettertype is groot, wat superfijn is. 

Een sterk proloog begint. Bij dit proloog zit je direct rechtop. Een brute aanval is wat je leest. Een rustige opbouw volgt in het volgende hoofdstuk, waarbij we lezen over Demi en Luuk, werkzaam bij de zedenpolitie. Het boek bevat 3 verhaallijnen. De hoofdstukken wisselen zich mooi af. Voor lezers die niet zo tegen ruwe (mis)handelingen kunnen, een kleine waarschuwing vooraf. 

Drie verschillende verhaallijnen

In de vertelperspectief van de ik-persoon volgen we Alexandra, ook wel Alex genoemd. Met vriendin Lydia zet ze graag de bloemetjes buiten tot in de late uurtjes. Tijdens het pizza eten, horen ze een verontrustend nieuwsbericht. "Lekker onderwerp" zegt Lydia nog tegen Alex. Maar dan krijgt ook Alex 's-nachts een vreselijk bezoekje. 

Demi en Luuk, beide rechercheurs, werkzaam bij de zedenpolitie, zijn druk met een zedenzaak. Dan volgt er een melding. Een meisje van 17 jaar is aangevallen en verkracht. Het blijkt het nichtje van Luuk te zijn. Hoe vreselijk is dat?  Luuk is er stuk van, wat bijna voelbaar is. Het team staat direct op scherp, deze dader moet gevonden worden. 

Ook komen we op sommige momentjes in het hoofd van de dader terecht. Door korte fragmenten maken we ook met hem kennis. Zonder te weten wie hij daadwerkelijk is, laat hij steeds iets los van zijn motieven. 

De spanning wordt zo goed opgebouwd en zorgt er voor dat je blijft lezen. Als je denkt wie mogelijk de dader kan zijn, volgt er een mooie plottwist. Het muisje heeft dan nog een staartje.

Conclusie

Lois Blommestein schreef met -Gedraag je- een zeer realistisch verhaal, over true crime, zoals zij dit zelf verwoordt. Het verhaal is goed geschreven en komt levensecht over. Het schrijven zelf was ook therapeutisch gezien zij zelf een eigen nare ervaring heeft meegemaakt. Nu 10 jaar geleden. 

Waardering  4 sterren

Originaliteit: 3,5, er zijn meer verhalen over dit thema. Deze is wel heftig, maar daar is het thema ook naar. Personages: 4. Voldoende beschreven voor het verhaal. Spanning: 4.  het is spannend maar meer gruwelijk. Schrijfstijl: 3,5. Eenvoudig, niet te moeilijk. Goed te volgen. Leesplezier: 3,5 , Goed te volgen verhaal, je moet wel tegen de geweld-scenes kunnen. Plot: 4. het verhaal zit goed in elkaar. Geeft gemiddeld: 3,75.

Het is een naar en realistisch verhaal, wat zeker gelezen moet worden. Ik had wel de behoefte aan "wat leuks" na het lezen van dit boek.

Heftig thema dat zo bij je binnen komt. 

Hartelijke groeten,

Annette Overvoorde
Birdy's Boeken blog

  

 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Recensie De Nomade - Anya Niewierra

Boek recensie Rob van Essen - Ik kom hier nog op terug

Simone van der Vlugt- Schilderslief