Monica Haak- Voor verdriet heeft niemand tijd-blogtour #2 -de recensie

Recensie

Titel: Voor verdriet heeft niemand tijd
Auteur: Monica Haak
Uitgeverij: Hamley Books
Genre: Young Adult
Leeftijdsklasse: 16 jaar
Uitgave: 25 september 2020

Allereerst dank aan uitgeverij Hamley Books, voor dit mooie YA-boek!



Beste lezers,

Zoals ik al eerder zei: Wat heeft Hamley Books weer een talent van een auteur aangetrokken en wat een topper van een boek is dit. Hartbrekend en hartverwarmend tegelijk!

Over de auteur

Monica Haak is 24 jaar en woont in Nederland, maar reist veelal naar andere werelden in haar hoofd. Al van jongs af aan schrijft ze verhalen. Van beroep is zij orthopedagoog.

Over het boek

Als Liv verhuist naar de andere kant van het land, moet ze naar een nieuwe school. Met haar verdriet is dat best zwaar. Op het Klaverbladcollege komt ze in Havo 3 terecht. Op de eerste dag gaat het gelijk goed, als ze haar flesje om gooit. Van de spanning begint ze te ratelen tegen Emerald. Emerald op haar beurt loopt snel weg, ze is erg op zichzelf en kan zich alleen uiten via haar blog. Het lot brengt hen samen en ze worden dikke vriendinnen. Vol enthousiasme gaan ze leuke dingen ondernemen. Maar het verdriet kruipt, waar het niet gaan kan. Want voor verdriet heeft niemand tijd.    

"Oh my god', het spijt me zo. Het was niet handig om iemand mijn verhaal te vertellen als ik er juist voor verhuisd ben om het niet meer te hoeven vertellen. Ik ratel als ik nerveus ben. Niet dat je mij nerveus maakt, maar nou ja, deze eerste schooldag is gewoon spannend. Ik vind het moeilijk om me wegwijs te maken in deze school!     

De elementen

Monica Haak leerde ik "kennen" via een online vragenuurtje met auteur Nina Verhey. beide auteurs bij Hamley Books. Wat een leuk een spontaan persoontje. Vol enthousiasme liet deze auteur Monica, die ook orthopedagoog is, haar viewers alles weten over het boek en ook stukjes over haar zelf.

Voor verdriet heeft niemand tijd- draait om 2 meiden. Liv is 15 jaar en Emerald is 16 jaar. Zij komen bij elkaar door de verhuizing van Liv. Je zou kunnen zeggen: het lot bracht hen samen. Als Liv iemand aanspreekt in de kantine, is dit Emerald. Het gesprek loopt wat stroef. Emerald loopt ook snel weg. Het verloopt al beter als ze moeten samenwerken aan een natuurkunde-project. Ze hebben beide verdriet om een verloren dierbare en gaan hier weer anders mee om. In de vertelperspectief van de 1e persoon maken we met beide personages kennis. De hoofdstukken wisselen per personage waardoor er een goed beeld ontstaat over de 2 hoofdkarakters.

Monica Haak heeft met dit mooie en hartverwarmende YA-verhaal een zeer indrukwekkend debuut geschreven. Binnen no-time voelt de vriendschap die ontstaat als een warme deken, vol liefde en genegenheid voor elkaar. Emerald heeft dit nog niet eerder meegemaakt. Zij leeft eigenlijk in een grijze mist vol verdriet en nare gedachten. Het is erg mooi om te lezen dat Liv haar weer vrolijkheid geeft en gezellige meidendingen onderneemt.

De auteur kan zich heel goed inleven in de wereld van de Young Adults, de jonge volwassenen. Zeker als er problemen zijn, die de YA's beter verborgen houden voor de wereld. Dat komt met name door haar passie en beroep. Zij schroomt niet om te schrijven over depressie en zelfpijniging bij meiden. Hier moet je wel tegen kunnen als je dit boek wilt lezen.

Conclusie

Mijn lijst met favoriete auteurs wordt steeds groter. Monica Haak hoort daar nu helemaal bij. Met enthousiasme en flair zet zij serieuze onderwerpen bij YA's op de kaart. Dat is gewaagd maar ook zeer goed gedaan. Ook de twist aan het einde is erg mooi!

Waardering  4,5

Originaliteit: 5, Leesplezier: 4, Thema's: 4, Schrijfstijl: 4, Einde: 5, Cover: 5.

Een zeer mooie vertelling over 2 mooie meiden met ieder hun eigen verdriet, om liever te verbergen. Want voor verdriet heeft niemand tijd, toch?

Genoten, met een lach een traan. Met kippenvel sloeg ik het boek dicht. Het zal veel jonge meiden aanspreken.

Hartelijke groeten,

Annette Overvoorde
Birdy's Boeken


tags: #vriendschap #pijn # depressie #zelfpijniging #LHBTI #jaloezie #eenzaamheid #teleurstelling #verdriet

 

 

 

 

 

 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Recensie De Nomade - Anya Niewierra

Boek recensie Rob van Essen - Ik kom hier nog op terug

Simone van der Vlugt- Schilderslief