Pepper Kay- Drakenspoor

Recensie


Titel: Drakenspoor
Auteur: Pepper Kay

Uitgeverij: Futuro Uitgevers
Genre: Fantasy
soort boek: papier
Bladzijdes: 220 bladzijdes






Beste Lezers,

Van Futuro Uitgevers ontving ik Drakenspoor en is nu dichtgeslagen en uitgelezen. Via Twitter vroeg Futuro mij of ik bekend was met Pepper Kay. Het is een genre wat ik normaal niet lees..maar wel films van kijk ( Lord of the rings-trilogie, Eragon, ed). maar ook dit genre is heel breed, dus ja..een verrassing. Dus een "out-of-the-box-momentje. Wat vond ik er van? Na het lezen deed ik het boek met gemengde gevoelens dicht.

Pepper Kay

Pepper Kay heb ik onlangs ontmoet en is een hartelijk en vriendelijk persoon. De auteur te mogen ontmoeten geeft net dat extra tintje aan het boek. Zij is de schrijversnaam van Liesbeth Korsman. Als vertaler van technische documentatie is zij al lang bezig met taal. In 2010 ontdekte zij pas echt haar voorliefde voor het schrijven van verhalen. Inmiddels heeft ze 7 boeken geschreven 5 daarvan zijn uit de Sf-serie, over privédetective Kit Guardner.

Het verhaal Drakenspoor:

Drakenspoor is het vervolg op Drakenbloed. Pepper Kay was eigenlijk niet van plan om een vervolg te schrijven, maar op verzoek van haar fans is het toch verschenen.

{ "Vanachter het stuur van zijn antieke Tesla staart Chris naar het huis en de tuin met de heg van laurierstruiken. Zijn ouderlijk huis."}

Chris van Toorop, 27 jaar en automonteur, heeft de taak zijn ouderlijk huis leeg te maken. De villa waar hij is opgegroeid is verkocht. Zijn moeder Tessa is ernstig ziek en kan er niet langer blijven wonen. Zijn vader is overleden. Samen met zijn halfzus Felice neemt hij de inboedel door. Hij is er al een tijd niet geweest en vindt een bijzonder kistje en ook wat drakenfiguurtjes. Vroeger vertelde zijn moeder hem altijd mooie verhalen en toen had ze deze draken beeldjes al in bezit. Zij waren haar erg dierbaar. Chris besluit het kistje te houden en de beeldjes en een aantal andere zaken worden via een veiling verkocht. Er is flinke belangstelling en ze halen veel geld op.

Eenmaal thuis na de veiling zet hij het kistje in de kast. Toch nieuwsgierig neemt hij een kijkje wat daar nu in zit. Als hij zijn leven weer oppakt als automonteur, krijgt hij last van rare dromen. Ook maakt hij zich flink zorgen, want is de ernstige ziekte van zijn moeder misschien wel erfelijk? Dan lijkt het erop, dat hij overdag ook weg droomt. Hij denkt er over om hiervoor langs de arts te gaan. Er gebeuren bijzondere dingen, deuren die gesloten zijn, staan open en daar is ook weer de man van de veiling. Wat heeft dit te betekenen? Wat gebeurt er met Chris? Je leest het in Drakenspoor.

De elementen: de magie en een onwetende Chris.

Drakenspoor heeft een vlotte schrijfstijl, alleen de hoofdstukken lijken eindeloos door te gaan. Tevens zakt de aandacht halverwege het boek flink weg.

De cover ziet er prachtig uit, dat belooft al veel goeds. Een soort zandvlakte, een kaal landschap is zichtbaar. De titel is kort en geeft het verhaal in een notendop weer. Het proloog leest al vlot weg en belooft veel goeds. Qua boek vallen een aantal zaken mij op. De cover is echt mooi. Het lettertype vind ik klein. En de hoofdstukaanduiding is bijzonder. Na elke stuk volgt een nummer en gaat daarna gewoon door. Tevens valt op dat de tekst erg hoog op de pagina begint. Er is geen ruimte voor een rustmomentje. Dit geeft het verhaal het gevoel van een never-ending-story. Qua verhaal is het een mooie beleving die Chris doormaakt. In vlotte zinnen lezen we over deze Chris, zijn bijzondere ervaringen en ontmoetingen. Door deze rare dingen wordt zijn wereldje heel klein. Tevens is er bij hem de twijfel of hij ook de ziekte van zijn moeder in zijn genen heeft. De schrijfstijl is modern, met hier en daar wat oud taalgebruik (Als hij de bioloog ontwaart. / Het viel alleszins mee/ een stonde../ waar hij zich achter een rij met stoelen posteert./ onderwijl...) Daardoor deden sommige zinnen wat stuiterig aan, terwijl het verhaal zich in de toekomst afspeelt, gezien enkele details dit vertellen.

{ "Ik weet gewoon niet wat ik moet geloven. ik weet zelfs niet of dit allemaal echt is", zegt hij met zijn armen om zich heen gebarend"} 

Een mooi element in het boek is de magie en de onwetende Chris. Beide sluimeren door het boek. En dat is mooi om te lezen. Qua achtergrondinfo wordt er veel verteld. Tevens wordt er veel technische info gegeven over bijvoorbeeld de auto's in de garage. Pepper Kay zal hierin haar extra effort hebben gegeven gezien zij vertaler van technische documentatie is. Heel mooi. 


Mijn mening: een never-ending-story met een mooi einde.

Drakenspoor is het vervolg op Drakenbloed. Het proloog leest al vlot weg en belooft veel goeds. Heeft het boek dit waargemaakt? ja en nee. Het boek werd gesloten met gemengde gevoelens. Het begin gaf een goede indruk. Het is een bijzonder verhaal en is op te delen in 3 delen. In het begin maken we kennis met Chris, hij wordt neergezet als een jonge vlotte jongen maar blijkt al 27 jaar te zijn. Hij wil na het leeghalen van de villa gewoon door met zijn werk en zijn leven. Maar dit loopt totaal anders. Iets neemt hem totaal in de maling, rare waanbeelden, echt vreemd en iets mysterieus. En dan is daar ook nog de man Otto die steeds iets van hem wil en overal verschijnt. Het verhaal had nu nog mijn aandacht. De aandacht verslapte in deel 2, als Chris zich bevind in een ander land. Het gaat een kant op die ik niet goed kan volgen, bevatten en als lezer vraag je je af, waar gaat het verhaal nu heen? Sommige scenes waren overbodig en lazen niet fijn. 

Met meer interesse las ik deel 3, het laatste deel van het mysterie. Dit was leuk, had mijn aandacht weer volop. De spanning steeg, een soort kat en muisspel met de "badguy" ging voort, vliegende dieren kwamen voorbij, er was opnieuw magie en een klein beetje liefde.. deze ingrediënten waren erg mooi. En gaven mij toch een kleine knipoog naar mijn favoriet: "The lord of the rings". Een heel kleintje!


Gewaardeerd op 3,5 Birdy-sterren.


Hartelijke boekengroet,

Annette Overvoorde

Birdy's Boeken


     


Reacties

Populaire posts van deze blog

Recensie De Nomade - Anya Niewierra

Boek recensie Rob van Essen - Ik kom hier nog op terug

Simone van der Vlugt- Schilderslief