Roos Schlikker- Huisje Boompje Beest

Recensie

Titel: Huisje Boompje Beest

Auteur: Roos Schlikker
Uitgeverij: Atlas Contact
Genre: komedie/ roman

Uitgave: mei 2017

Pagina's 256 bladzijde

Gelezen als vooruit-leesexemplaar, waarvoor allereerst dank aan de uitgeverij Atlas Contact.

{“Life is not a game to win or to lose. 

It’s a gift to love if we wisely chose”}

Huisje boompje beest is een schurende komedie over verboden verlangens in de buitenwijk.

*****

Mijn samenvatting:

Lidia en Joris zijn gelukkig getrouwd en hebben 2 puberkids, Sterre en Daniel. Ze wonen in een mooie Vinexwijk hebben een mooi huis met strakke tuin, mooie auto voor de deur..kortgezegd: ze hebben een mooi leven. Leuke buren, gezellige barbecue-feestjes. Het gaat top. Lidia is gestopt met werken en noemt zich nu “huismanager”, want er is elke dag wel iets te doen of te regelen. Joris werkt zich een slag in de rondte om het allemaal draaiende te houden. Maar nu oma is komen te overlijden, is de subsidiekraan helaas nu dicht en wordt het toch lastiger om rond te komen. Er komt een nieuwe buurman, hij heet Rob. Hij komt wonen in de “geensgezinswoning”. Hij is een charmante fotograaf, een man van de wereld..een echte Bon Vivant. Een ladies man. Rob zet het leven van Lidia en Rob als het ware op zijn kop. Als Lidia het even niet meer zit zitten, huilt ze uit bij Rob. Als Joris even een uitlaadklep nodig heeft, is daar Rob. Joris raakt zo op ideeën en wil graag de sleur doorbreken, maakt een ritje op zijn racefiets en droomt over reizen met een rugzakje. En bedenkt zich ook dat het leven mogelijk een beetje in een sleur is beland.

Maar nu is daar dan Rob. Rob is super aardig, voor Joris en Lidia. En ook voor dochter Sterre. Maar wie is Rob eigenlijk? En waar komt hij vandaan? En wat heeft de buurvrouw voor een theorie? 

Je leest het in Huisje Boompje Beest, van Roos Schlikker.    

{ “Hoe zou een déja vu heten waarvan je zeker weet dat het in de toekomst plaatst zal hebben? Joris bestaan was één groot deja vu. Terwijl hij helemaal geen jongen was die een uitgestippeld leven hoorde te hebben. Hij zou een enerverende baan hebben, hij zou trouwen met een woest en wild wijf”.}

De elementen:

De cover is kleurrijk, de titel valt goed op. Het is een pakkende cover. De titel is bijzonder en maakt nieuwsgierig, waar zou het over gaan?  De verhaalstijl is vanuit de 3^epersoon en het verhaal is vlot geschreven. Je moet er wel even in komen en het gezin leren kennen en de buurt. Het is goed en fijn leesbaar, met de nodige dosis humor en grappige vergelijkingen, zoals “Echt middelbaremannengedrag..”. De setting en flaptekst doet denken aan Nieuwe Buren. Mijn nieuwsgierigheid is daarmee gewekt. Tot nu toe spreekt het mij aan.

Mijn mening over het boek:

Roos Schlikker heeft hiermee een bijzonder leuk humoristisch verhaal geschreven, over het thema "verboden verlangens". En dat geldt voor verschillende karakters in het boek.  Er komt een nieuwe buurman, iedereen loopt ermee weg. De midlifecrisis bij Joris wordt aangewakkerd, door deze Rob.. een man van de wereld. En dat is toch bijzonder, terwijl Joris een prachtig leven heeft zou je denken. Tot hier gaat alles goed.

{ “..Lopen we allemaal soms niet graag op het randje.. Jij toch ook?. Joris keek voor zich uit. Zijn leven had helemaal geen randjes. Geen richeltjes, geen scherpe hoeken, alles keurig en beschaafd.”}

Tot een buurvrouw een bepaalde theorie loslaat en de sfeer omslaat…

Het mooie of merkwaardige aan dit boek vind ik, dat door de komst van Rob er bepaalde dingen duidelijk worden. Er komt een besef. Joris vind het leven een beetje in een sleur belanden en zit graag in het gras voor wat rust. Dit is echt hilarisch. Daarnaast vindt Joris zijn vrouw nu lijken op een van de Hans-Anders-zusjes. Ook heel komisch gevonden. En terwijl de buurvrouw Rob flink onder de loep neemt, loopt Joris met iemand mee die Petunia heet. Naar het plantje. Al met al is het een kleurrijk, vreemd maar ook leuk verhaal. Met hele gekke dingen en hele komische dingen, maar vooral dingen die gebeuren in het leven. En wat er gebeurt... hebben we niet allemaal in de hand. ook al lijkt alles perfect.

{ “Petunia zegt: Er is altijd een nooduitgang. Joris wist niet wat hij zeggen moest. Wat was de nooduitgang voor hem? “}

Erg genoten van het boek, superleuk met zijn humor en zijn mooie verhaalstijl.

Prachtig einde. Goed voor 4 sterren.

De auteur:

Roos Schlikker is o.a. bekend van haar deelname aan Wie is de Mol? 2017 en haar publicaties in Vrij Nederland, HP/De Tijd, Volkskrant Magazine, Libelle, Linda en Het Parool. Haar columns over het moederschap werden gebundeld onder de titel We rommelen maar wat aan. Voor LINDA.TV schreef Schlikker het script van de comedyserie Bitterzoet.

Mijn waardering:
Zoals gezegd, dit boek krijgt 4 sterren.